9-ամյա Աիդան դանդաղ քայլում էր հոր կողքով. Նա անչափ ուրախ էր և միևնույն ժամանակ շփոթված:

Նրա առաջին օրն էր դպրոցում: Տիգրանը Աիդայի դպրոցական պայուսակը տվեց ուսուցչուհուն, համբուրեց աղջկան ու շտապեց աշխատանքի։

«Հիշում եմ մեր առաջին հանդիպումը Տիգրանի և նրա ընտանիքի հետ,- պատմում է ՍՕՍ սոցիալական աշխատող Արմինեն,- անցյալ տարի գնացի իրենց տուն, հանդիպեցի Տիգրանի կնոջն ու նրանց 2 փոքրիկներին։ Մեր զրույցի ընթացքում իմացա նաև, որ Տիգրանի երկու ավագ որդիները ծառայում են բանակում։ Տիգրանը կորցրել է աշխատանքը. Նա զոդող է։ Սակայն ֆինանսական ծանր վիճակի պատճառով չի կարողացել ձեռք բերել համապատասխան գործիքներ աշխատելու համար։ Մյուս կողմից, ընտանիքն իր խնայողությունները ծախսել է դստեր՝ Աիդայի դեղերի վրա»։ Նրանք իսկապես հուսահատված էին և օգնության կարիք ունեին։

Մեր թիմն ամեն ինչ արեց, որպեսզի ընտանիքը ոտքի կանգնի: «ՍՕՍ-Մանկական Գյուղեր Հայաստանն» անհրաժեշտ միջոցներ է տրամադրել Աիդայի 2 վիրահատությունների համար, որն իրեն անհրաժեշտ էր ծնված օրվանից: Դրանից հետո երեխան ստացել է բժշկական և հոգեբանական աջակցություն՝ լիովին ապաքինվելու համար։ Թեև նա դեռ պետք է զգույշ լինի և չկրի նույնիսկ իր դպրոցական պայուսակը կամ արագ քայլի, բայց այժմ իրեն շատ ավելի լավ է զգում։

«Տիգրանի հետ մենք կազմել ենք այն գործիքների ցանկը, որոնք նրան անհրաժեշտ են աշխատելու համար։ Եվ երբ մի օր գործիքների տոպրակով մտա նրանց տուն, նրա աչքերը լցվեցին,- շարունակում է Արմինեն։ «Ես չեմ կարող հավատալ, որ այժմ կարող եմ աշխատել և վաստակել իմ ընտանիքի համար։ Աիդայի դեղերը կարող եմ գնել, երեխաներիս շորերը,- նորից ու նորից կրկնում էր Տիգրանը։

Հիմա, երբ Աիդայի առողջական վիճակն ավելի կայուն է, իսկ Տիգրանն աշխատանք ունի, ամեն ինչ լավանում է…